Mahatma Gandhi

Mohandas Karamchand Gandhi (en gujarati, મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી, devanágari मोहनदास करमचन्द गांधी), máis coñecido popularmente por Mahatma Gandhi (Mahatma, do sánscrito "grande alma"), nado en Porbandar (Gujarat) o 2 de outubro de 1869 e finado en Nova Deli o 30 de xaneiro de 1948, foi un avogado indio, nacionalista anticolonial e un político ético que empregou a resistencia non violenta para liderar a exitosa campaña pola independencia da India do dominio británico, e máis tarde inspirar movementos polos dereitos civís e pola liberdade en todo o mundo. O nome honorífico de Mahatmā (sánscrito: "alma grande", "venerable"), aplicado por primeira vez a el en 1914 en Suráfrica, úsase agora en todo o mundo. Nado e criado no seo dunha familia hindú da costa de Gujarat, Gandhi formouse en dereito no Inner Amorne de Londres, e foi proclamado avogado aos 22 anos, en xuño de 1891. Tras dous anos de incerteza na India, onde non puido iniciar unha práctica xurídica exitosa, trasladouse a Suráfrica en 1893 para representar a un comerciante indio nun xuízo. Viviu en Suráfrica durante 21 anos. Foi aquí onde Gandhi formou unha familia e empregou por primeira vez a resistencia non violenta nunha campaña polos dereitos civís. En 1915, con 45 anos, regresou á India e pronto se puxo a organizar a campesiños, agricultores e traballadores urbanos para protestar contra os excesivos impostos sobre a terra e a discriminación. Ao asumir o liderado do Congreso Nacional Indio en 1921, Gandhi dirixiu campañas a nivel nacional para aliviar a pobreza, ampliar os dereitos das mulleres, construír a amizade relixiosa e étnica, acabar coa intocabilidade e, sobre todo, lograr o swaraj ou autogoberno. Gandhi adoptou o dhoti curto, tecido con fío fiado a man como unha marca de identificación cos pobres rurais da India. Comezou a vivir nunha comunidade residencial autosuficiente, para comer comida sinxela, e emprendeu longos xaxúns como medio tanto de introspección como de protesta política. Achegando o nacionalismo anticolonial aos indios comúns, Gandhi levounos a desafiar, en 1930, o imposto sobre o sal imposto polos británicos coa marcha do sal de Dandi de 400 km. e, en 1942, a pedir aos británicos que abandonasen a India. Foi encarcerado moitas veces e durante moitos anos tanto en Suráfrica como na India. A visión de Gandhi dunha India independente baseada no pluralismo relixioso foi desafiada a principios dos anos 40 por un nacionalismo musulmán que esixía unha patria separada para os musulmáns dentro da India británica. En agosto de 1947, Gran Bretaña concedeu a independencia, pero o Imperio Indio Británico foi partido en dous dominios, un o da India de maioría hindú e outro o do Paquistán de maioría musulmá. Cando moitos hindús, musulmáns e sijs desprazados dirixíronse ás súas novas terras, estalou a violencia relixiosa, especialmente na rexión do Punjab e Bengala. Absténdose de participar no celebración oficial da independencia, Gandhi visitou as zonas afectadas, tentando aliviar a angustia. Nos meses seguintes, emprendeu varias folgas de fame para deter a violencia relixiosa. A última, iniciada en Delhi o 12 de xaneiro de 1948, cando tiña 78 anos, Tamén tiña o obxectivo indirecto de meter presión á India para que pagase algúns activos en efectivo que se debían a Paquistán. Aínda que o Goberno da India cedeu, do mesmo xeito que os alborotadores relixiosos, a crenza de que Gandhi fora demasiado firme no seu defensa tanto de Paquistán como dos musulmáns indios, especialmente os asediados en Delhi, estendeuse entre algúns hindús na India. Entre eles estaba Nathuram Godse, un militante do nacionalista hindú do oeste da India, que asasinou a Gandhi disparándolle tres balas no peito nunha reunión de oración interrelixiosa en Delhi o 30 de xaneiro de 1948. O 2 de outubro, aniversario do nacemento de Gandhi, conmemórase o Gandhi Jayanti, festa nacional na India, e en todo o mundo como o Día Internacional da Non Violencia . Gandhi é comunmente, aínda que non formalmente, considerado o Pai da Nación na India e chamabano comunmente Bapu (Gujarati: termo cariñoso para pai, papa). Gandhi foi un influente defensor do Satyagraha (principio da non agresión, forma non violenta de protesta) como un medio de revolución. Gandhi axudou a liberar a India do goberno británico, inspirando a outros pobos coloniais a traballar polas súas propias independencias e en última análise para o desmantelamento do Imperio Británico e a súa substitución pola Comunidade Británica (Commonwealth). O principio do satyagraha, frecuentemente traducido como "o camiño da verdade" ou "a busca da verdade", tamén inspirou xeracións de activistas democráticos e antirracistas, incluíndo Martin Luther King e Nelson Mandela. Frecuentemente Gandhi afirmaba a simplicidade dos seus valores, derivados da crenza tradicional hindú: verdade (satya) e non violencia (ahimsa).